Het kleine meisje op de foto is geboren met een misvorming, maar is de grootste sportvrouw van Roemenië geworden. Kun jij erachter komen wie ze is?
Weinig mensen weten dat de grootste sportvrouw van Roemenië geboren is met een misvorming.
Haar medische aandoening heeft haar er niet van weerhouden om te sporten en haar verdiensten zijn wereldwijd erkend.
Herken je haar? Ze is de grootste sportvrouw van Roemenië!
Nou, het kleine meisje op de foto is niemand minder dan Nadia Comaneci. Ze heeft de bijnaam “Godin van Montreal”, nadat ze in 1976 de Olympische titel won met drie gouden medailles (individueel rek, balk en rekstok), een bronzen medaille (vloer) en zilver met het team, op de Olympische Spelen in de Canadese stad. Ze is de eerste turnster in de geschiedenis die een 10 kreeg in een wedstrijd (zeven keer).
Nadia Comăneci werd geboren op 12 november 1961 in Onești, provincie Bacău. Ze heeft vijf Olympische gouden medailles, twee gouden medailles van het Wereldkampioenschap (WK) en negen gouden medailles van het Europees Kampioenschap (EK) gewonnen.
Nadia Comăneci is vicevoorzitter van de raad van bestuur van Special Olympics International, erevoorzitter van de Roemeense Gymnastiek Federatie (sinds 1996), erevoorzitter van het Roemeens Olympisch Comité (maart 2002), ambassadeur van de Roemeense sport, vicevoorzitter van de raad van bestuur van de Muscular Dystrophy Association en lid van de International Gymnastics Federation Foundation.
Nadia Comaneci’s record omvat vijf Olympische gouden medailles
Nadia maakte kennis met turnen op vijfjarige leeftijd, tijdens de kleuterschool, volgens “Enciclopediei Educației Fisice și Sportului din România” (Volume II, Boekarest, 2002). Ze werd geselecteerd door coach Marcel Duncan en werd ingeschreven bij AS “Flacăra” Onești. Vanaf haar zevende, in haar geboortestad, in de eerste school met een gymnastiekprogramma in ons land (waar ook het Nationaal Gymnastiekcentrum, dat haar naam zal dragen, zal functioneren), trainde ze eerst onder leiding van coaches Martha Karoly en Valeriu Munteanu. Vanaf 1971 werd ze gecoacht door Bela en Martha Karoly. Na 1977 trainde ze enkele periodes in Boekarest met coaches Iosif Hidi, Gheorghe Condovici, Atanasia Albu (september 1977 – augustus 1988), Gheorghe Gorgoi, Anca Grigoras (april 1980 – augustus 1981).
Op 11-jarige leeftijd won ze haar eerste absolute nationale kampioenstitel en op 11,5-jarige leeftijd nam ze deel aan de “master” categorie, waar ze derde werd. Ze won vijf gouden medailles op de Roemeense Internationale Gymnastiek Kampioenschappen in 1973.
Op de leeftijd van slechts 14 jaar presteert ze uitstekend en wint ze vier gouden medailles.
In 1974 behaalde hij zijn eerste grote succes in het buitenland, met het winnen van de eerste plaats in de individuele samenstelling op de “Vriendschap” wedstrijd in Gera (Duitse Democratische Republiek). Op de Europese Kampioenschappen van 1975 in Skien (Noorwegen) presteerde ze, slechts 14 jaar oud, uitstekend en won vier gouden medailles – in de individuele samenstelling, sprong, parallelle staven en balk – evenals een zilveren medaille op vloer. In 1975 nam ze deel aan de kampioenschappen in Londen en won de Empire Pool trofee op het podium.
Ze kreeg de bijnaam “Godin van Montreal” na het winnen van de Olympische titel in 1976. Ze won drie gouden medailles (individueel compound, balk en parallelle liggers), een bronzen medaille (vloer) en een zilveren teammedaille op de Olympische Spelen van 1976 in Montreal. Ze is de eerste turnster in de geschiedenis die een 10 kreeg in een wedstrijd (zeven keer).
Het werk “Champions of the 20th Century” (Rompres Foundation Publishing House, Boekarest, 2000) merkt op dat in 1976, in Montreal, een jonge turnster haar stempel drukte en onmiddellijk de pagina’s van het beroemde “Guinness Book” binnenkwam, met de eerste tien in turnen in de geschiedenis van de Olympische Spelen, het hoogste totaal in de individuele samengestelde wedstrijd – 79,275 van de 80 mogelijke punten, de jongste Olympische kampioen (drievoudig – in individuele samengestelde, parallelle en balk), slechts 15 jaar oud.
Door drie keer op rij de continentale titel te winnen, werd ze de eerste turnster in Europa die de “European Cup” won. In 1979, op de wereldkampioenschappen in Tokio (Japan), werd ze eerste op vloer en voltige, tweede op balk en derde in de individuele samenstelling.
Europees kampioen in Praag (1977) en Kopenhagen (1979), won ze twee titels op de Olympische Spelen van 1980 in Moskou, op de balk en vloer, en twee zilveren medailles in de individuele en teamevenementen. Ze werd tweede in de individuele samenstelling na de Sovjet Elena Davidova, toen ze meer dan een half uur moest wachten op de puntentelling voordat Davidova klaar was met haar routine.
In 1981, op de Universiade in Boekarest, won ze vijf gouden medailles. Aan dit opmerkelijke record moeten de titels van nationaal kampioen en talrijke medailles, vooral goud, gewonnen in verschillende internationale competities en toernooien worden toegevoegd, evenals de grote waardering van toeschouwers en specialisten.
In hetzelfde boek wordt vermeld dat Nadia Comaneci werd beschouwd als een perfecte turnster, een waar fenomeen, die zichzelf oplegde door gratie, precisie, harmonie, artistiek gevoel, amplitude en durf in haar benadering van elementen met een grote moeilijkheidsgraad. Er is over haar geschreven als de volmaakte beoefenaar van haar sport en ze is een verrukkelijke en verbazingwekkend expressieve, briljante en temperamentvolle turnster die niet alleen acrobatiek een speciale, originele toets heeft gegeven.
Ze stopte met competitieve activiteiten op 6 mei 1984, toen het afscheidsgala van de gymnaste werd gehouden in het Paleis van Sport in Boekarest en toen ze de Olympische Orde “Zilveren Kraag” kreeg uitgereikt door de toenmalige voorzitter van het Internationaal Olympisch Comité, Juan Antonio Samaranch.
Als bondscoach, een functie die ze bekleedde van 1984 tot 1989, nadat ze zich had teruggetrokken uit de competitie, leverde Nadia Comaneci een belangrijke bijdrage aan de training van nationale turnteams.
Ze verliet Roemenië illegaal
Een paar weken voor de revolutie van 1989, in november, verliet hij clandestien Roemenië en vestigde zich in de Verenigde Staten, volgens de hierboven geciteerde bron. Hij woont momenteel in Norman, Oklahoma, VS. Op 26 april 1996 trouwde ze in Boekarest met Bart Conner, Amerikaans turnkampioen en tweevoudig Olympisch kampioen. Op 3 juni 2006 werd Nadia Comăneci moeder en beviel van een zoon, Dylan Paul.
In 1999 was Nadia Comăneci de eerste atlete die werd uitgenodigd om te spreken bij de Verenigde Naties om het Jaar 2000, het Internationale Jaar van de Vrijwilliger, in te luiden. Zij en haar man zijn de eigenaars van de Bart Conner Gymnastics Academy en uitgevers van een internationaal gymnastiektijdschrift.
Ze is betrokken bij liefdadigheidswerk zowel thuis (ze heeft een liefdadigheidskliniek opgezet in Boekarest om weeskinderen te helpen) als in het buitenland. De Nadia Comăneci Foundation bracht de Nadia-pop in 2009 opnieuw uit met de steun van de Roemeense fabriek Arădeanca, als onderdeel van het sociale programma “10 voor Gymnastiek”, 33 jaar nadat de eerste versie verscheen. Tijdens de 6e editie van het Succesvolle Vrouwen Gala werd Nadia Comăneci uitgeroepen tot Vrouw van het Jaar 2009 in de categorie succesvolle humanitaire campagnes, voor de kliniek die haar naam draagt.
In 2009 nam ze samen met Ilie Năstase en Gheorghe Hagi deel aan de campagne om de toeristische bestemming Roemenië te promoten, onder de slogan “Land van Keuze”.
In 2000 ontving de turnster de Nationale Orde “Steaua României” en in 2009 kende patriarch Daniel haar de Orde “Heiligen Keizers Constantijn en Helena” toe. In december 2003 werd haar eerste boek “Brieven aan een jonge turnster” gepubliceerd. In september 2006 werd ter gelegenheid van de 100e verjaardag van de Roemeense Gymnastiek Federatie de “Nadia Comăneci” Trofee in het leven geroepen.
In april 2013, ter gelegenheid van de 40e verjaardag van de Onești Municipal Sports Club, organiseerde de “Nadia Comăneci” Foundation samen met de Onești Municipal Sports Club de eerste editie van de “Nadia Comăneci” Cup in artistieke gymnastiek. Hij is ook erevoorzitter van de Club Sportiv Municipal Onești.
In de puntencode van de Internationale Gymnastiek Federatie (FIG) zijn er nog steeds elementen van maximale moeilijkheid die Nadia’s naam dragen. Zo zijn er bij de parallelle brug twee elementen die haar naam dragen: “Comăneci dismount” en “Comăneci jump”, vermeldt het werk “Champions of the 20th Century”.
